کد مطلب:12267 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

در قرآن كريم دو سجده هست، واجب و مندوب. چرا اين سجدهها در قرآن وجود دارد؟ چرا بعضي واجب و برخي مستحب است؟ و اين سجدهها بيانگر چه چيزي هستند؟

مهمترين علتي كه براي سجده در چهار سورة سجدهدار ميتوان ذكر كرد، سنت اهل بيت عصمت و طهارت: است; يعني رواياتي كه از امامان معصوم: صادر شدهاست.

الف) در كتاب وسائلالشيعه، ج 4، ص 880، باب 42، حديث 2 به سند ابيبصير از حضرت امامصادقروايت شده كه فرمود: اگر چيزي از آيات عزايم چهارگانه (آيات سجدهدار در چهار سورة علق، نجم، تنزيل سجده، حم سجده) خوانده شد و تو آن را شنيدي، بيدرنگ سجده كن; در هر حال كه باشي; چه بدون وضو، چه جُنُب و چه زني كه در حال بينمازي (حيض) است; امّا در ساير آيات سجدهدار قرآن (غير از چهار سورة مذكور) اختيار داري سجده كني يا نكني.

از اين حديث شريف نكات ذيل به دست ميآيد:

1. بعد از تلاوت يا شنيدن آيات سجده دارِ واجب، امر به سجده شده و فوراً بايد سجده كرد;

2. در سجدههاي واجب (آيات سجدهدار) داشتن وضو، جنب نبودن ـ حايض نبودن زن شرط نيست;

3. سجده در آيات سجدهدارِ غير از چهار سورة مذكور، مستحب است و انسان ميتواند آنرا انجام دهد يا ترك كند.

ب) در كتاب خصال شيخ صدوق; ج 1، ص 231، حديث 111، از حضرت امام صادقروايت شده كه: سورههاي عزيمه، آنها كه سجده واجب دارند، چهار سوره است: علق، والنّجم، تنزيل سجده، حم سجده پس يكي از مهمترين حكمتهاي حصر سجده واجب در اين چهار آيه، تعبد است.

بنابراين تقسيم آيات سجدهدار قرآن به واجب و مستحب، براساس روايات امامان معصوم: است.

از آنجا كه سجده بيانگر نهايت خضوع در برابر معبود است، از آيات سجده استفاده ميشود كه: تنها بايد در برابر خداوند متعال سجده نمود، لاَتَسْجُدُواْ لِلشَّمْسِ وَ لاَلِلْقَمَرِ...;(فصلت،37) براي خورشيد و ماه سجده نكنيد...; چون تنها خداوند معبود است.

آيات سجده، پرستش و سجده در برابر بتها و معبودان باطلي كه مشركان برگزيده بودند، نفي ميكند.